تعداد نشریات | 49 |
تعداد شمارهها | 1,846 |
تعداد مقالات | 19,537 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,325,991 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,562,304 |
تاثیر محلولپاشی برگی و غوطه وری میوه با اکسین و جیبرلین بر ویژگیهای رویشی و زایشی توت فرنگی رقم گاویتا | ||
علوم باغبانی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 تیر 1402 اصل مقاله (1.57 M) | ||
نوع مقاله: مقالات پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhs.2023.79927.1241 | ||
نویسندگان | ||
مرضیه نظامی1؛ محمدرضا فتاحی مقدم نوقابی* 2؛ علی عبادی2؛ ذبیح اله زمانی2 | ||
1دانشگاه تهران دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی گروا علوم باغبانی کرج | ||
2استاد گروه علوم باغبانی دانشکده مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج، ایران | ||
چکیده | ||
توتفرنگی یکی از میوههای مهم و مغذی است که قابلیت کشت در مزرعه و گلخانه را دارا میباشد. به منظور بررسی تاثیر هورمونها بر رشد آن دو آزمایش در یک واحد گلخانه تجاری طراحی و اجرا شد. در آزمایش اول جیبرلین در غلظتهای 50، 100 و150 میلیگرم در لیتر و ایندول بوتیریک اسید IBA) (در غلظتهای 20، 40 و 60 میلی-گرم در لیتر در مراحل رشدی (کدهای 55، 60 و 65) بر اساس دستورالعمل جهانی BBCH محلولپاشی شدند. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. میوهها پس از رسیدن به مرحله قرمزی به صورت دستی برداشت شدند و به منظور آزمایشهای تکمیلی به آزمایشگاههای گروه علوم باغبانی دانشکده مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز دانشگاه تهران منتقل شدند. صفات رویشی و زایشی شامل سطح برگ، تعداد برگ، محیط تاج بوته، ارتفاع بوته، تعداد گل و ابعاد میوه و صفات بیوشیمیایی میوه شامل: مواد جامد محلول، میزان اسید قابل تیتراسیون میوه، آنتوسیانین، فعالیت آنتیاکسیدانی، فنل کل، میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، ویتامینث و رنگ میوه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جیبرلین در غلظت 50 میلیگرم در لیتر ویژگیهای رویشی بوته نظیر: سطح برگ بوته، محیط تاج بوته، ارتفاع بوته و تعداد گل را بهبود بخشید در حالیکه اکسین موجب کاهش بدشکلی میوه تا 40% شد و همچنین موجب افزایش در میزان مواد جامد محلول، میزان اسید قابل تیتراسیون میوه و میزان فعالیت آنتی-اکسیدانی میوه شد. در کل جیبرلین در غلظت 50 میلی گرم در لیتر به منظور افزایش ویژگیهای رویشی بوته و اکسین در غلظت 60 میلیگرم در لیتر موجب افزایش ویژگیهای میوه شدند. در آزمایش دوم میوهها در محلول نفتالین استیک اسید NAA) ( با غلظتهای 20، 40 و 60 میلیگرم در لیتر و جیبرلین با غلظتهای 25، 50 و 100 میلیگرم در لیتر در مراحل رشدی میوه بر اساس زمان کد های 70 (تشکیل میوه) و 73 (میوه سبز کوچک) دستورالعمل جهانیBBCH غوطهور شدند. جیبرلین در غلظت 100 میلیگرم در لیتر موجب افزایش در اندازه میوه، وزن میوه، افزایش ویژگیهای بیوشیمیایی میوه و کاهش بدشکلی میوه تا 5/37 درصد شد. در حالیکه اکسین در غلظت 60 میلیگرم در لیتر موجب افزایش میزان آنتوسیانین میوه، فنل کل میوه و ویتامینث شد. در کل جیبرلین با غلظت 100 میلیگرم در لیتر و اکسین با غلظت 60 میلیگرم در لیتر به منظور افزایش اندازه میوه، وزن میوه، ویژگیهای بیوشیمیایی میوه و کاهش بدشکلی میوهها توصیه میشوند. کلمات کلیدی: بدشکلی میوه، توتفرنگی، استولون زایی، آنتی اکسیدان، کیفیت میوه، کشت گلخانه ای | ||
کلیدواژهها | ||
کلمات کلیدی: بدشکلی میوه؛ استولون زایی؛ آنتی اکسیدان؛ کیفیت میوه؛ کشت گلخانه ای | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 28 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 21 |