بررسی میزان اضطراب زبانی زبان‌آموزان دختر و پسر نوجوان در کلاسهای برخط زبان فرانسه در ایران

پژوهش های زبان و ترجمه فرانسه

دوره 6، شماره 1 - شماره پیاپی 10، شهریور 1402   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/rltf.2024.86864.1105

نویسندگان

محمود رضا گشمردی^{* 1}؛ فریبا یعقوبی²؛ پریوش صفا¹

¹دانشگاه تربیت مدرس

²گروه فرانسه دانشگاه تربیت مدرس تهران ایران

چکیده

در کلاس‌های زبان خارجه، اضطراب یکی از متغیرهای بسیار مهم است که در یادگیری زبان خارجه نقش به سزایی را ایفا می‌کند. در شرایط و محیط‌های مختلف آموزشی و همین‌طور در میان دختران و پسران، نقش اضطراب می‌تواند متفاوت باشد. هورویتز و همکارانش (1986) این متغیر را اضطراب زبانی نامیده‌اند که در هنگام یادگیری زبان خارجه و زمانی که زبان آموز نمی‌تواند از زبان مادری خود استفاده کنند ایجاد می‌شود و تاثیر بسیاری بر یادگیری یک زبان دارد. از بین مهارت‌های زبانی، به نظر می‌رسد که زبان‌آموزان در بیان شفاهی بیشتر با این نوع اضطراب مواجه باشند زیرا آن‌ها تصور می‌کنند که با صحبت کردن به زبانی که به اندازۀ کافی به آن تسلط ندارند ممکن است توسط استاد یا همکلاسی‌های خود مورد قضاوت قرار گیرند (هورویتز و همکاران1986).

از آنجایی که پس از شیوع ویروس کرونا، آموزش برخط رواج چشمگیری پیدا کرده است و مطالعات کمی در خصوص اضطراب زبانی در کلاس‌های برخط زبان فرانسه وجود دارد، در این تحقیق قصد داریم به کمک مقیاس اضطراب زبان خارجۀ هورویتز(1986) میزان اضطراب زبانی 77 زبان‌آموزان نوجوان مبتدی 9تا 14 سالۀ کانون زبان ایران را بسنجیم و به رابطۀ این اضطراب با جنسیت زبان‌آموزان پی ببریم. نتایج این تحقیق که بر پایۀ نظریۀ اضطراب زبانی هورویتز استوار است، نشان می‌هد که زبان‌آموزان نوجوان مبتدی در کلاس‌های برخط زبان فرانسه، سطح متوسطی از اضطراب زبانی را تجربه می‌کنند و رابطۀ معناداری بین سطح اضطراب زبان‌آموزان و جنسیت آنها وجود ندارد

کلیدواژه‌ها

زبان فرانسه؛ اضطراب زبانی؛ زبان‌آموز نوجوان ایرانی؛ کلاس برخط زبان فرانسه؛ جنسیت

مراجع