آموزش صلح پس از تجربه‌ای ویرانگر: روایتی از هیروشیما

پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت

مقاله 11، دوره 14، شماره 2 - شماره پیاپی 28، اسفند 1403

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/fedu.2025.46554

نویسنده

یاسوشی مارویاما^*

استاد فلسفه تعلیم و تربیت و رئیس دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه هیروشیما، ژاپن

چکیده

جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۴، به سازمان ژاپنیِ "نیهون هیدانکیو" اعطا شد؛ نهادی متشکل از بازماندگان بمباران اتمی (موسوم به «هیباکوشا»). ایشان به مبارزه‌ای مستمر با غفلت و بی‌تفاوتی جهانی نسبت به فجایع ناشی از ابرهای قارچ‌گونه بمباران اتمی پرداخته‌اند. برای این بازماندگان بمباران اتمی، آموزش صلح ابزاری ضروری به شمار می‌آید. با این حال، آموزش صلح در شهرهای هیروشیما و ناگازاکی گاه مورد انتقاد واقع شده است، زیرا همواره بر خسارت‌های ناشی از بمباران اتمی تأکید شده است. این مقاله ‌پیش‌‌زمینه‌ پیچیده‌ این واقعیت را تبیین می‌نماید که چرا آموزش صلح در هیروشیما، بر خسارات و آسیب‌ها تمرکز می‌نماید. از هنگامی که جهانیان به دلیل بی‌تفاوتی و سانسور سیاسی، از درد و رنج بازماندگان غافل بودند، یکی از مهمترین مأموریت‌های بازماندگان، برملا ساختن واقعیتی هولناک بوده است که در زیر ابرهای اتمی پنهان مانده است. در پایان، مقاله به این می‌پردازد که چگونه فلسفه تعلیم و تربیت می‌تواند از کلاف پیچیده هیروشیما گره‌گشایی کند و در ایجاد درک متقابل نقش‌آفرین باشد.

کلیدواژه‌ها

هیباکوشا؛ بازماندگان بمباران اتمی؛ آموزش صلح؛ کلاف پیچیده هیروشیما

مراجع